….ακολουθεί η ενημέρωση εις την καθαρεύουσα γλώσσα…:
Αρχαιολόγος καί καθηγητής πανεπιστημίου τού 19ου αιώνα.Σπούδασε στην Γαλλία και Γερμανία. Διορίστηκε Τμηματάρχης του Υπουργείου Εσωτερικών το 1882 και Γενικός Διευθυντής των Ταχυδρομείων και Τηλεγράφων το 1887.Εκλέχτηκε επίτιμος καθηγητής τού Φυσικού Δικαίου καί της Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.Εκλέχτηκε Βουλευτής στην Α΄ αναθεωρητική Βουλή.Απεβίωσε το 1936.«Ο Νεοκλής Καζάζης,δεινός γνώστης της ιστορίας καί των προβλημάτων της Βαλκανικής,μετά την λήξη τού άτυχου ελληνοτουρκικού πολέμου τού 1897,διείδε τούς επαπειλουμένους κινδύνους ,πού διεγράφοντο στον ορίζοντα εναντίον της Ελλάδος.Ενθάρρυνε αμέσως τότε, το φιλέλληνα βέη της Αυλώνος Ισμαήλ Κεμάλ Βλιώρα Μπέη,ο οποίος ,σημειωτέον,είχε αποφοιτήσει από τη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων καί ομιλούσε καί έγραφε απταίστως τα Ελληνικά,να εντείνει τις προσπάθειες του γιά μιά στενή συνεργασία με την Ελλάδα.Οί ενέργειες αυτές τού Καζάζη πολύ σύντομα τελεσφόρησαν. Πράγματι ο Ισμαήλ Κεμάλ ανέλαβε πρωτοβουλία καί το 1901,ενώ βρισκόταν στην Πόλη γιά διάφορα θέματα πού αφορούσαν την Αλβανία,πληροφορούμενος ότι κινδύνευε να συλληφθεί με εντολή τού Σουλτάνου,έφυγε καί ήρθε στην Ελλάδα γιά συνεννοήσεις με τον Καζάζη. Στις Βρυξέλλες εκδίδει την Αλβανική εφημερίδα «ΣΩΤΗΡΙΑ-ΑΛΒΑΝΙΑ» γιά να πεί ορισμένες αλήθειες , στις οποίες ακράδαντα πίστευε.Αλήθειες πού υπηρετούσαν την προσέγγιση των δύο φίλων λαών. Χαρακτηριστικό των φιλελληνικών του αισθημάτων,τού θαυμασμού του καί της βαθειάς πίστης πού είχε στην Ελλάδα,της οποίας διεκδικούσε τη στενή συνεργασία,είναι το άρθρο πού δημοσιεύει στην πρώτη σελίδα τού δεύτερου φύλλου της «Σωτηρίας-Αλβανίας» με τίτλο «Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ»,το οποίο έχει κυριολεκτικά μνημειακό χαρακτήρα καί είναι ένας πραγματικός ύμνος γιά την Ελλάδα καί τον ευρύτερο προορισμό της.Το άρθρο αυτό μόνον ένας Έλληνας μεγαλοϊδεάτης θα μπορούσε να το γράψει.Καί ,όμως το έγραψε ο διακεκριμένος Αλβανός πολιτικός,ο βέης της Αυλώνος,πού αργότερα ,το 1914,έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός της ελεύθερης Αλβανίας. Μέσα σ΄ αυτό το κλίμα καί επειδή οί Αλβανοί ως λαός είναι εγγύτατοι φυλετικά,αλλά καί ιστορικά προς τούς Έληνες,προσπάθησε ο Καζάζης να τούς προσεταιρισθεί,καλλιεργώντας μαζί με τον Ισμαήλ Κεμάλ πνεύμα ίδρυσης μιάς ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ.Με τον τρόπο αυτό,στις 22 Μαρτίου τού 1907 έφτασε το θέμα στο ευτυχές γεγονός να υπογραφεί η «ΔΗΛΩΣΙΣ της ΕΛΛΗΝΟ-ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΕΩΣ»από τούς Καζάζη καί Πεταλά εκ μέρους της Ελλάδος καί από τον Ισμαήλ Κεμάλ εκ μέρους της Αλβανίας. Ακολούθως υπογράφηκε την ίδια ημερομηνία καί από τα ίδια πρόσωπα καί ένα «ΕΙΔΙΚΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ» πού το συνυπόγραψαν πολλοί Ηπειρώτες προύχοντες,όπως οί Μπότσαρης,Σαρόγλου καί άλλοι. Πριν όμως από την υπογραφή της «ΔΗΛΩΣΕΩΣ» καί τού «ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ» καί συγκεκριμένα στις 18 Φεβρουαρίου τού ιδίου έτους 1907 ο Ισμαήλ Κεμάλ μαζί με τον Αλβανό ΤΖΑΦΦΕΡ ήρθαν σε επαφή με τον Νικ.ΛΕΒΙΔΗ,Πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής,όπως καί με τον πρωθυπουργό ΓΕΩΡΓΙΟ ΘΕΟΤΟΚΗ καί τούς ενημέρωσαν γιά τις φιλελληνικές τους προθέσεις καί γενικότερα γιά τις απόψεις τους πάνω στις Έλληνο-Αλβανικές σχέσεις. Μ' αυτήν τη συνεργασία επιδιώκεται η ενσωμάτωση της Αλβανίας στην Ελλάδα σε μιά Ομοσπονδία,πού να διατηρεί την εθνική καί τη θρησκευτική ιδιαιτερότητα των δύο συμβαλλομένων μερών,τονίζοντας όμως παράλληλα την ανωτερότητα τού Ελληνικού πολιτισμού,ως προτύπου γιά την Αλβανία,αλλά καί την ανάγκη πρόσδεσης της Αλβανίας αυτής στο άρμα της Ελληνικής πολιτικής. Με τη δημιουργία αυτής της Ελληνο-Αλβανικής Ομοσπονδίας επιδιώκει ο Καζάζης την ματαίωση της αυστριακής καί της ιταλικής επιρροής ,πού συγκρούονται είς βάρος των Αλβανικών συμφερόντων καί παράλληλα θέλει να βοηθήσει στην εξασφάλιση των Αλβανικών συνόρων καί με ταχύ ρυθμό στην αναβάθμιση καί τον εκσυγχρονισμό της Αλβανίας στα πλαίσια μιάς εξελιγμένης κοινωνίας με ανιόντα το δείκτη της οικονομικής αναπτύξεως,γεγονός πού τελικά θα θέσει φραγμό τόσο στην ιταλική διείσδυση προς τα βαλκανικά κράτη,αλλά καί στην αυστριακή επιρροή στη Βαλκανική....»: Θάνου Αναγνωστόπουλου Παλαιολόγου «ΕΛΛΑΣ καί ΑΛΒΑΝΙΑ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ»
Αρχαιολόγος καί καθηγητής πανεπιστημίου τού 19ου αιώνα.Σπούδασε στην Γαλλία και Γερμανία. Διορίστηκε Τμηματάρχης του Υπουργείου Εσωτερικών το 1882 και Γενικός Διευθυντής των Ταχυδρομείων και Τηλεγράφων το 1887.Εκλέχτηκε επίτιμος καθηγητής τού Φυσικού Δικαίου καί της Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.Εκλέχτηκε Βουλευτής στην Α΄ αναθεωρητική Βουλή.Απεβίωσε το 1936.«Ο Νεοκλής Καζάζης,δεινός γνώστης της ιστορίας καί των προβλημάτων της Βαλκανικής,μετά την λήξη τού άτυχου ελληνοτουρκικού πολέμου τού 1897,διείδε τούς επαπειλουμένους κινδύνους ,πού διεγράφοντο στον ορίζοντα εναντίον της Ελλάδος.Ενθάρρυνε αμέσως τότε, το φιλέλληνα βέη της Αυλώνος Ισμαήλ Κεμάλ Βλιώρα Μπέη,ο οποίος ,σημειωτέον,είχε αποφοιτήσει από τη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων καί ομιλούσε καί έγραφε απταίστως τα Ελληνικά,να εντείνει τις προσπάθειες του γιά μιά στενή συνεργασία με την Ελλάδα.Οί ενέργειες αυτές τού Καζάζη πολύ σύντομα τελεσφόρησαν. Πράγματι ο Ισμαήλ Κεμάλ ανέλαβε πρωτοβουλία καί το 1901,ενώ βρισκόταν στην Πόλη γιά διάφορα θέματα πού αφορούσαν την Αλβανία,πληροφορούμενος ότι κινδύνευε να συλληφθεί με εντολή τού Σουλτάνου,έφυγε καί ήρθε στην Ελλάδα γιά συνεννοήσεις με τον Καζάζη. Στις Βρυξέλλες εκδίδει την Αλβανική εφημερίδα «ΣΩΤΗΡΙΑ-ΑΛΒΑΝΙΑ» γιά να πεί ορισμένες αλήθειες , στις οποίες ακράδαντα πίστευε.Αλήθειες πού υπηρετούσαν την προσέγγιση των δύο φίλων λαών. Χαρακτηριστικό των φιλελληνικών του αισθημάτων,τού θαυμασμού του καί της βαθειάς πίστης πού είχε στην Ελλάδα,της οποίας διεκδικούσε τη στενή συνεργασία,είναι το άρθρο πού δημοσιεύει στην πρώτη σελίδα τού δεύτερου φύλλου της «Σωτηρίας-Αλβανίας» με τίτλο «Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ»,το οποίο έχει κυριολεκτικά μνημειακό χαρακτήρα καί είναι ένας πραγματικός ύμνος γιά την Ελλάδα καί τον ευρύτερο προορισμό της.Το άρθρο αυτό μόνον ένας Έλληνας μεγαλοϊδεάτης θα μπορούσε να το γράψει.Καί ,όμως το έγραψε ο διακεκριμένος Αλβανός πολιτικός,ο βέης της Αυλώνος,πού αργότερα ,το 1914,έγινε ο πρώτος πρωθυπουργός της ελεύθερης Αλβανίας. Μέσα σ΄ αυτό το κλίμα καί επειδή οί Αλβανοί ως λαός είναι εγγύτατοι φυλετικά,αλλά καί ιστορικά προς τούς Έληνες,προσπάθησε ο Καζάζης να τούς προσεταιρισθεί,καλλιεργώντας μαζί με τον Ισμαήλ Κεμάλ πνεύμα ίδρυσης μιάς ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ.Με τον τρόπο αυτό,στις 22 Μαρτίου τού 1907 έφτασε το θέμα στο ευτυχές γεγονός να υπογραφεί η «ΔΗΛΩΣΙΣ της ΕΛΛΗΝΟ-ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΕΩΣ»από τούς Καζάζη καί Πεταλά εκ μέρους της Ελλάδος καί από τον Ισμαήλ Κεμάλ εκ μέρους της Αλβανίας. Ακολούθως υπογράφηκε την ίδια ημερομηνία καί από τα ίδια πρόσωπα καί ένα «ΕΙΔΙΚΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ» πού το συνυπόγραψαν πολλοί Ηπειρώτες προύχοντες,όπως οί Μπότσαρης,Σαρόγλου καί άλλοι. Πριν όμως από την υπογραφή της «ΔΗΛΩΣΕΩΣ» καί τού «ΕΙΔΙΚΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ» καί συγκεκριμένα στις 18 Φεβρουαρίου τού ιδίου έτους 1907 ο Ισμαήλ Κεμάλ μαζί με τον Αλβανό ΤΖΑΦΦΕΡ ήρθαν σε επαφή με τον Νικ.ΛΕΒΙΔΗ,Πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής,όπως καί με τον πρωθυπουργό ΓΕΩΡΓΙΟ ΘΕΟΤΟΚΗ καί τούς ενημέρωσαν γιά τις φιλελληνικές τους προθέσεις καί γενικότερα γιά τις απόψεις τους πάνω στις Έλληνο-Αλβανικές σχέσεις. Μ' αυτήν τη συνεργασία επιδιώκεται η ενσωμάτωση της Αλβανίας στην Ελλάδα σε μιά Ομοσπονδία,πού να διατηρεί την εθνική καί τη θρησκευτική ιδιαιτερότητα των δύο συμβαλλομένων μερών,τονίζοντας όμως παράλληλα την ανωτερότητα τού Ελληνικού πολιτισμού,ως προτύπου γιά την Αλβανία,αλλά καί την ανάγκη πρόσδεσης της Αλβανίας αυτής στο άρμα της Ελληνικής πολιτικής. Με τη δημιουργία αυτής της Ελληνο-Αλβανικής Ομοσπονδίας επιδιώκει ο Καζάζης την ματαίωση της αυστριακής καί της ιταλικής επιρροής ,πού συγκρούονται είς βάρος των Αλβανικών συμφερόντων καί παράλληλα θέλει να βοηθήσει στην εξασφάλιση των Αλβανικών συνόρων καί με ταχύ ρυθμό στην αναβάθμιση καί τον εκσυγχρονισμό της Αλβανίας στα πλαίσια μιάς εξελιγμένης κοινωνίας με ανιόντα το δείκτη της οικονομικής αναπτύξεως,γεγονός πού τελικά θα θέσει φραγμό τόσο στην ιταλική διείσδυση προς τα βαλκανικά κράτη,αλλά καί στην αυστριακή επιρροή στη Βαλκανική....»: Θάνου Αναγνωστόπουλου Παλαιολόγου «ΕΛΛΑΣ καί ΑΛΒΑΝΙΑ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ»
